Boża mądrość a ludzki rozsądek według Andrzeja Szeptyckiego
Abstrakt
Szeptycki, podejmując zagadnienie Mądrości Bożej, pragnął wniknąć w jej istotę i znaczenie dla świata stworzonego. Jednak główny akcent położył na stosunku człowieka wobec tejże Mądrości w perspektywie jego samorealizacji życiowej. Jako podmiot rozumny zachowuje także odpowiedzialność otwarcia się względem każdej wartości niematerialnej i niedefiniowalnej oraz pochodzącej od Boga. A to dlatego, żeby móc bardziej zrozumieć i uzasadnić swoje dążenie i postępowanie w mądrości życiowej. Tę z kolei może owocnie wcielać w swoją codzienność jedynie przy odwołaniu i czerpaniu z Mądrości Bożej.
Bibliografia
Булгаков, Сергей. 1933. Агнец Божий. Автореферат. „Путь”, 41, s. 101-105.
Булгаков, Сергей. 1945. Невеста Агнца. O Богочеловечестве, cz. 3. Paris: YMCA PRES.
Bułgakow, Sergiusz. 2003. Prawosławie. Zarys nauki Kościoła prawosławnego, tłum. Henryk Paprocki. Gniezno: Wydawnictwo Orthdruk.
Chryzostom, Jan. PG 32, 108-109.
Evdokimov, Paul. 1996. Poznanie Boga w Kościele wschodnim. Patrystyka, liturgia, ikonografia, tłum. Alina Liduchowska. Kraków: Wydawnictwo M.
Florenski, Paweł. 2009. Filar i podpora prawdy, tłum. Jacek Chmielewski. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Kozłowski, Rościsław. 1988. Rosyjska eklezjologia prawosławna w XIX-XX wieku. Warszawa: Wydawnictwo ChAT.
Łosski, Włodzimierz. 1989. Teologiamistyczna Kościoła wschodniego, tłum. Maria Sczaniecka. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Moskałyk, Jarosław. 1991. Organiczno-pneumatologiczna koncepcja Kościoła u metropolity Andrzeja Szeptyckiego. Lublin (doktorat – mps Biblioteka KUL).
Соловьёв, Владимир. 1877-1884. Собрание сочинений, t. 3. Ст. Петербург: Ст. Петербург.
Шептицький, Андрей. 1978. Твари (аскетично-моральні), t. 45-47. Рим: Видання Українського Католицького Університету ім. Св. Климента Папи.
Špidlik, Tomasz. 2003. Myśl rosyjska. Inna wizja człowieka, tłum. Janina Dembska.
Warszawa: Wydawnictwo Księży Marianów.