Klaus Michael Meyer-Abich o rewolucji ekologicznej

Paulina Selmaj-Pomaska

Paulina Selmaj-Pomaska UKSW Warszawa

Słowa kluczowe: rewolucja ekologiczna, praktyczna filozofia przyrody, fizjocentryzm

Abstrakt

Artykuł ten nawiązuje wprost do postulatu rewolucji cywilizacyjnej na rzecz ochrony wielorako zagrożonej przyrody, przedstawionego przez Klausa Michaela Meyer-Abicha głównie w książce Revolution for Nature, gdzie wyjaśnia on holistyczną alternatywę dla światopoglądu Zachodu oczarowanego niedoskonałym Oświeceniem. Rozwiązanie i zakończenie tak zwanego kryzysu ekologicznego może przyjść tylko, jeśli ludzie uznają swoją odpowiedzialność wobec wszystkiego, co jest w przyrodzie. Praktyczna filozofia przyrody wyznacza takie perspektywy rozwoju ludzkości, których motywem przewodnim stają się zasady fundujące i stabilizujące etos ekologicznego jej przetrwania. K. M. Meyer-Abich mówi o zasadzie pokoju, w tym o pokoju z człowiekiem, który jest pierwszym krokiem na drodze do pokoju z przyrodą.

Biografia autora

Paulina Selmaj-Pomaska, UKSW Warszawa

Autorka w 2013 roku uzyskała doktorat nauk humanistycznych w zakresie filozofii w Instytucie Ekologii i Bioetyki na Wydziale Filozofii UKSW, gdzie prowadziła badania w obrębie antropologii kulturowej, etyki ekologicznej, praktycznej filozofii przyrody oraz nauk prawnych i przyrodniczych. Jest także absolwentką kierunku ochrony środowiska na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (2007), studiów podyplomowych z zakresu Ergonomii, BHP i Ochrony Środowiska Politechniki Warszawskiej (2010), stażystką na Wydziale Inżynierii Budowlanej w Katedrze Gospodarki Odpadami na Bauhaus Universität Weimar (2008) oraz laureatką stypendium naukowego niemieckiej organizacji Deutsche Bundesstiftung Umwelt.

Bibliografia

Arendt H., O myśleniu, Wydawnictwo Europa, Warszawa 1989.

Arystoteles, Polityka, in: E. Głębicka, N. Szancer (eds), Arystoteles. Dzieła wszystkie,

t. 6, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1964.

Böhme G., Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego, Oficyna Naukowa, Warszawa 2002.

Łepko Z., W sprawie polityki dla zrównoważonego rozwoju, „Seminare” (2011) 29, s. 75-89.

Kant I., Grounding for the Metaphysics of Morals, Hackett, Indianapolis 1993.

Meyer-Abich K. M., Dreißig Thesen zur Praktischen Naturphilosophie, in: Lübbe H., Ströker E. (eds), Ökologische Probleme im kulturellen Wandel, Wilhelm Fink/Ferdinand Schöningh, München 1986, s. 100-108.

Meyer-Abich K. M., Humans in Nature: Towards a Physiocentric Philosophy, in: Ausubel J. H. and Langford H. D. (eds), Technological Trajectories and the Human Environment, National Academy Press, Washington 1997, s. 168-184.

Meyer-Abich K. M., Praktische Naturphilosophie. Erinnerung an einen vergessenen Traum, Verlag C. H. Beck, München 1997.

Meyer-Abich K. M., Revolution for Nature, The White Horse Press, Cambridge 1993.

Meyer-Abich A., , Zur Logik der Unbestimmtheitsbeziehungen, in: Heinrich W. (eds), In Die Ganzheit in Philosophie und Wissenschaft – Othmar Spann zum 70. Geburtstag, W. Braumüller, Wien 1950, s. 47-76.

Piątek Z., Człowiek jako podmiot zrównoważonego rozwoju: konsekwencje filozoficzno-społeczne, in: Papuziński A. (eds), „Zrównoważony rozwój. Od utopii do praw człowieka”, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2005, s. 14-29.