Przestępstwo rozboju w świetle polskiego prawa karnego
Abstrakt
Artykuł ukazuje syntetycznie przestępstwo rozboju według prawa karnego polskiego. Jest ono najcięższe z grupy przestępstw przeciwko mieniu. Przestępstwa rozboju dopuszcza się ten, kto kradnie cudze mienie, używając lub grożąc natychmiastowym użyciem przemocy wobec osoby albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Rozbój należy do przestępstw umyślnych o kierunkowym zamiarze zaboru cudzego mienia w celu przywłaszczenia. Rozbój jest przestępstwem złożonym ponieważ obejmuje znamiona kradzieży oraz tzw. czynności rozbójnicze. Rozbój godzi przede wszystkim w prawo własności i posiadanie, ale również dotyka takich dóbr osobistych człowieka jak wolność, życie i zdrowie.
Bibliografia
Bojarski, Marek, Jacek Giezek i Zofia Sienkiewicz. 2004. Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna. Warszawa: LexisNexis.
Gardocki, Lech. 2015. Prawo karne. Warszawa: C.H. Beck.
Hołyst, Brunon. 1996. Kryminalistyka. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze PWN.
Kulik, Marek. 2013. Przestępstwa przeciwko mieniu. W: Kodeks karny. Komentarz, red. Marek Mozgawa, 640-680. Warszawa: Lex a Wolters Kluwer business.
Łagodziński, Stanisław. 1999. Przestępstwa rozbójnicze – wybrane zagadnienia. Prokuratura i Prawo, 11/12, 72-92.
Marek, Andrzej. 2001. Prawo karne. Warszawa: C.H. Beck.
Oczkowski, Tomasz. 2017. Przestępstwa przeciwko mieniu. W: Kodeks karny. Ko¬mentarz, red. Ryszard Stefański, 1654-1692. Warszawa: C.H. Beck.
Pływaczewski, Emil i Ewa Guzik-Makaruk. 2012. Przestępstwa przeciwko mie¬niu. W: Kodeks karny. Komentarz, red. Marian Filar, 1228-1263. Warszawa: LexisNexis.